Nuovo tour viaggio nell’Iran intatto یک شهر بکر در ایران

A 210 Km dal capitale Teheran c’è la città di Tafresh, nella regione di Markazi. 

caratterizzato di una storia irripetibile .Proprio per questo stato pubblicato nel importante giornale “IO TURISTA”  nel numero settembre 2022. Per vedere il giornale IoTurista_settembre 2022_LOW .

Ma soprattutto per leggere l’articolo di Tafresh con tutte le sue meraviglie cliccate TAFRESH.

Per aver maggior info. Tafresh 

تفرش ،شهري با تاريخ چند هزار ساله،شهري كه افتخار مردمش به علم و فرهنگشان است، شهري كه در ورودي آن نوشته “به شهر پدران علم ايران خوش آمديد ‘.….شهر كاتبان و ميرزاها….

شهري با بناهاي تاريخي بسيار….شهري با طبيعتي زيبا.

شهري كه كم از هيچكدام از شهرهاي كويري هم قدو قامت خودش ندارد و مظلوم واقع شده است، شهري كه از ماقبل تاريخ با سنگ نگاره هايش با ما سخن ميگويد و در دالانهاي زيرزمينيش قصه های ناگفته بسیار دارد….

شهري با محله ها و ميدانهاي محله اي و مساجد و امامزاده ها وتكيه ها و آب انبارها  و ميل و منار و حمامهايي كه اگر هنوز همتي براي روشن كردن تون آن وجود داشت به كار ميامدند و قلعه  ها و استودان ها و چهار طاقي و خانه ها و سردرها و كوچه ها و پس كوچه هاي بسيار ديدني. یکی از مکانهای دیگر که انرا با دیگر نقاط هم اندازه خود فاصله بیشتر میگیرد مسیرهای زیر زمینی تفرش است که خدود 200 کیلومتر است بزرگترین مسیر زیر زمینی که در ایران تا کنون کشف شده است.

                       

و بغیر از مکانهای با ارزش بالا یک مورد به نام غريبخانه ها

در دوران قاجار غریبخانه ها در تفرش پا گرفت.

در كوچه باغها و گذر هاي داخل شهر كه قدم ميزني بناهاي كوچكي به چشم ميخورد كه همه جا تكرار شده و گويي مال همينجاست و بس …..در هيچ شهر ديگري همنا و وجود ندارد….

انگار آيه ايست از آيه هاي قرآن ….

“کارهای شایسته ماندگار نزد پروردگارت چه در ثواب و چه در امید و آرزو برابر است” و تبلور انسانيت ….

در کنار دیوار ملکی ایوانی به چشم میخورد که به مزرعه راهی نداشت یا در دیوارهء حیاط خانه ای و روی آب انباری یا کنار مظهر کاریزی ….جایی برای استراحت،نماز،پهن کردن سفره و خوردن چاشتی بنا شده و سالها از ساخت آنها میگذرد ….دیگر کسی از یک متر خاک بنایش هم نمیگذرد…سالهای نه چندان دور تعداد آنها خیلی زیاد بود ولی اکنون به تعداد انگشتان یک دست هم نمیرسد.

از وقتی هر چیز را بیشتر تبلیغ کردیم مردم هم بیشتر از آن دوری جستند.آنزمان بخشش دلی بود….سحر گاهان به هر دلیلی عابری که از آنجا میگذشت فانوسش را در تاقچه ای می گذاشت وپس از شستن دست و رو کنار قنات وضویی میگرفت و نمازی قربتآ الا الله میخواند و دعایی بر پدر و مادر بانی آنجا میکرد.نان و پنیری میخورد و استراحتی میکرد و میرفت..از این با خیر و برکت تر و حسنه تر وجود نداشت……..الله اکبر…الله اکبر….الله اکبر                                   

 ایوانی بر کرسی سنگی حدودآ سه در چهار یا کوچکتر و یا بزرگتر…با تیر های چوبی موازی هم در سقف كه تزیین آن پردوهایی بودند به عرض حدود ده و طول حدود پنجاه سانتیمتر به اندازه فاصله تیر ها از هم.با خط خوش بانی،سازنده گان و سال ساخت آن در سقف نوشته شده بود.دیوارهای آن پر از رف و تاقچه بود کف آن حصير یا گلیمی ساده پهن بود و طرف باز ایوان با نرده ای ساده با حد اقل تزیینات ولی زیبا و متناسب از گذر جدا میشد. اکثر ایوانها رو به قبله بودند مگر آنهایی که چاره نبود.معمولا سه ، چهار پله از کوچه بالاتر بودند.البته پله ها هفده سانتی نبود سی،سیوپنج….شاید هم چهل سانتیمتر ارتفاع داشت تا حیوانات داخل آن نشوند.

با اینحال که رفتن از روی نرده ها آسان بودهمه آنها ورودی هم داشتند.پشت آن فضایی به عنوان كفش کن فقط با نرده چوبی از فضای اصلی جدا شده بود…فکر همه چیز را کرده بودند.گاهي اوقات لعنت نامه ای هر چند با الفاظی زیبا هم برای کسی که با کفش وارد شود در سقف نوشته شده بود البته آن هم با خط خوش…                                                        

         آمدیم راه رفتن کبک رو یاد بگیریم راه رفتن خودمونم فراموشمون شد…… غریبخانه های تفرش یکی از بی نظیر ترین فضاهایست که در معماری ایران و جهانگردی توریستی وجود داره و متاسفانه هیچ توجهی بهش در تاریخهای کنونی نشده است. کنار آب انبار بلور دو تا روی آب انبارکنار امام زاده محمد کنار ملک کانلو وووو…در محله ششناو تا سر کوچه یخچال میان ده چندین غريبخانه وجود داشت  از اینها الآن فقط دو تا باقی مونده …..حیف حیف و صد حیف                                                  راستی معمولآ یه درخت توت،گردویا بادام….در کنار اون میکاشتن فقط برای استفاده مردم…همین و همین

                                                هم اکنون غریبخانه کانلو با کمک خیرین تفرش و استانداری و شهرداری تفرش و خاندان میرفخرائی که اهدا کننده زمین آن به مردمان و شهر تفرش بودند در حال بازسازی میباشد. بازسازی که به آن بغیر از کارایی که در گذشته داشته و آن استراحتگاه و نمازخانه بوده یک نقش بزرگتر و بروز را میخواهند بدهند و آن فعالیتی مانند دیوار محبت و گذاشتن لباس و کتب و غیره است که استفاده های بیشتر و بروزی را به آن میدهد. باشد تا اینگونه کارهای ماندگار و خدا پرستانه جایگاه کارهای تبلیغاتی بدون ارزش امروزی را بگیرد و در یک یک شهرهای ایران عزیزمان غزیبخانه ها جدیدی جای بیفتد.